Ριψαλίς, ένα τροπικό φυτό εσωτερικού χώρου

Η ριψαλίς είναι ένα πράσινο φυτό εσωτερικού χώρου που, αν και δε φέρει καθόλου αγκάθια πάνω στους βλαστούς της, ανήκει στην οικογένεια των κάκτων. Κατάγεται από την κεντρική και νότια Αμερική και συχνά αναφέρεται σαν κάκτος της ζούγλας, καθώς στο φυσικό της περιβάλλον ζει ως επίφυτο πάνω σε κορμούς δέντρων σε τροπικά δάση, όπως άλλωστε και η ορχιδέα, η γκουσμάνια και η αιχμέα.

H ριψαλίδα έχει πανέμορφους χαρακτηριστικούς στενόμακρους κυλιδρικούς βλαστούς που αναπτύσσονται αργά και μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 2 μέτρα! Αποτελεί ιδιαίτερα ελκυστική επιλογή για το σπίτι και το γραφείο καθώς πέρα από τη μοναδική καλλωπιστική της αξία έχει ελάχιστες ανάγκες σε φροντίδα.

1. Τι συνθήκες χρειάζεται η ριψαλίς για να αναπτυχθεί;

Το ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη της ριψαλίδος περιλαμβάνει λίγο πρωινό φως σε συνδυασμό με απογευματινό σκιερό περιβάλλον. Χρειάζεται προσοχή, καθώς η ριψαλίς δεν ευδοκιμεί στο απευθείας ηλιακό φως και ο έντονος μεσημεριανός ήλιος μπορεί να κιτρινίσει τα φύλλα της ή να δημιουργήσει στίγματα στα φύλλα της.

Σε σκιερό περιβάλλον εμφανίζει προβλήματα στην ανάπτυξή της, ενώ παράλληλα δεν ανθίζει. Μέσα στο σπίτι, θα επιλέγουμε παράθυρο με δυτικό ή βορινό προσανατολισμό, πάντα όμως σε απόσταση τουλάχιστον 50 εκατοστά από το τζάμι για να αποφύγουμε τη δημιουργία εγκαυμάτων από τον ήλιο.

Για την φύτευση της ριψαλίδος, προτιμούμε ειδικό φυτόχωμα για κάκτους που προσφέρουν καλή αποστράγγιση. Εναλλακτικά, μπορούμε να ανακατέψουμε φυτόχωμα γενικής χρήσης και άμμο σε αναλογία 4:1.

Προτιμάμε πήλινη γλάστρα για την ριψαλίδα, που μας εξασφαλίζει καλύτερη εξάτμιση της υγρασίας, ώστε το φυτό μας να αναπνέει καλύτερα, και για να μην έχουμε σαπίσματα στη ρίζα.

2. Τι ανάγκες σε πότισμα και λίπανση έχει η ριψαλίς;

Η ριψαλίς έχει αρκετές απαιτήσεις σε νερό και θέλει σταθερά ποτίσματα. Ποτίζουμε μία φορά τη βδομάδα, άνοιξη και φθινόπωρο και συχνότερα το καλοκαίρι που επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες. Την περίοδο του χειμώνα τα ποτίσματα πρέπει να είναι πολύ αραιά, καθώς το υπερβολικό πότισμα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αδύνατους βλαστούς στο φυτό και σαπίσματα στη ρίζα.

Η ριψαλίς δε χρειάζεται προσθήκη λιπάσματος τον πρώτο καιρό αφού την αγοράσουμε από το φυτώριο. Μετά από μερικούς μήνες, χρησιμοποιούμε ειδικό υγρό λιπασμα για κάκτους, με μικρή περιεκτικότητα σε άζωτο, που προσθέτουμε στην ριψαλίδα μία φορά τον μήνα από την άνοιξη ως το φθινόπωρο. Η ποσότητα του υγρού διαλύματος που βάζουμε στη ριψαλίδα εξαρτάται από την ανάπτυξη του φυτού και το μέγεθος της γλάστρας που την έχουμε φυτέψει.

3. Τι κλάδεμα θέλει η ριψαλίς και πώς πολλαπλασιάζεται;

H ριψαλίς δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε κλάδεμα. Χρειάζεται να αφαιρούμε προσεκτικά ξερούς και κιτρινισμένους βλαστούς από το φυτό για να τονώσουμε την ανάπτυξη της και, προαιρετικά, μπορούμε να την κλαδέψουμε για να της δώσουμε κάποιο συγκεριμενο σχήμα στη γλάστρα που την έχουμε φυτέψει.

Ο πολλαπλασιασμός της ριψαλίς γίνεται με σπόρο και με μοσχεύματα. Ο σπόρος φυτεύεται σε θερμοκρασίες γύρω στους 20-25°C, σε βάθος περίπου 1 εκατοστού και πρέπει να διατηρούμε το χώμα σχετικά υγρό μέχρι ο σπόρος να φυτρώσει. Η πιο εύκολη και γρήγορη μέθοδος για να δημιουργήσουμε καινούργια φυτά ριψαλίδος είναι η μέθοδος πολλαπλασιασμού με μοσχεύματα. Κόβουμε προσεκτικά βλαστούς μήκους περίπου 10 εκατοστών από ώριμα φυτά ριψαλίδας και τοποθετούμε στη βάση τους ορμόνη ριζοβολίας. Αφού έχουμε βρέξει καλά το υπόστρωμα για να μην σπάσουν οι ευαίσθητοι βλαστοί της, τα φυτεύουμε σε γλαστράκια φυτωρίου. Τα καινούργια φυτά θα έχουν ριζώσει σε 5-6 εβδομάδες και μπορούμε να τα μεταφυτεύσουμε σε γλάστρα.

4. Κι ένα μυστικό για την ριψαλίδα

Η ριψαλίδα χρειάζεται μεταφύτευση κάθε 2-3 χρόνια σε μεγαλύτερη γλάστρα με καινούριο υπόστρωμα. Κατά την μεταφύτεση της ριψαλίδος, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή να μην τραυματιστούν οι ευαίσθητες ρίζες της.