Αλοκάσια, ένα εξωτικό φυτό που μοιάζει με αυτί ελέφαντα

Η αλόκασια είναι ένα πανέμορφο φυτό εσωτερικού χώρου με καταγωγή από τις τροπικές ζούγκλες της νοτιανατολικής Ασίας. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά εξωτικά φυτά που μπορούμε να επιλέξουμε για σαλόνι και επαγγελματικό χώρο, η αλοκάσια ξεχωρίζει με τα μοναδικά φύλλα της σε σχήμα καρδιάς που έχουν δώσει στο φυτό ξεχωριστές ονομασίες όπως “αυτί του ελέφαντα” και “αφρικανική μάσκα”! Τα φύλλα της αλοκάσιας έχουν χρώμα πράσινο ή γκρι με χαρακτηριστικές σκούρες ή πιο ανοιχτόχρωμες νευρώσεις και παρουσιάζουν αργή ανάπτυξη.

Υπάρχουν πολλά είδη αλοκάσιας με διαφορετικό μέγεθος και σχήμα φύλλων με γνωστότερες την Alocasia amazonica, η Alocasia zebrina και η Alocasia Stingray. Ας δούμε τις σημαντικότερες συμβουλές για την περιποίηση της αλοκάσια και πώς μπορούμε να διατηρήσουμε τα φύλλα της καταπράσινα και υγιή μέσα στο σπίτι μας.

1. Tι θέση επιλέγουμε για την αλοκάσια στο σπίτι;

Η αλοκάσια θέλει φωτεινές θέσεις μέσα στο σπίτι, χωρίς να δέχεται απευθείας τις ακτίνες του ήλιου, καθώς η άμεση ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να δημιουργήσει εγκαύματα στο φύλλωμα της. Αν η αλοκάσια βρίσκεται σε πολύ σκιερό περιβάλλον, τα φύλλα της δεν θα έχουν τόσο γυαλιστερό χρώμα και θα αποκτήσουν μία θαμπάδα. Η αλοκάσια ευδοκιμεί σε θερμοκρασίες 16-25°C και σχετικά δροσερό περιβάλλον. Πρέπει να αποφεύγουμε να τοποθετούμε την αλοκάσια κοντά σε θερμαντικά σώματα, καλοριφέρ και τζάκι.

Αν και δεν χρειάζεται συχνά μεταφύτευση, καθώς είναι αργής ανάπτυξης, κατάλληλη εποχή για να τη μεταφυτεύσουμε σε μεγαλύτερη γλάστρα είναι μέσα στην άνοιξη ή στις αρχές του φθινοπώρου. Για την μεταφύτευση της αλοκάσιας, επιλέγουμε ειδικό φυτόχωμα για φυτά εσωτερικού χώρου που να εξασφαλίζει καλή αποστράγγιση του νερού.

2. Κάθε πότε χρειάζεται πότισμα και λίπανση η αλοκάσια;

Η αλοκάσια δεν έχει ιδιαίτερα μεγάλες ανάγκες σε νερό, απαιτεί ωστόσο συχνό πότισμα σε μικρές δόσεις. Συμπληρωματικά, μπορούμε να ψεκάζουμε τα φύλλα της με λίγο νερό ή να τα βρέχουμε με ένα υγρό πανάκι για να διατηρούν την υγρασία τους. Την περίοδο της άνοιξης και του φθινοπώρου ποτίζουμε μία φορά την βδομάδα ενώ την ζεστή περίοδο του καλοκαιριού κάθε 4-5 μέρες. Αν ποτίζουμε περισσότερο, θα παρατηρήσουμε κιτρινίσματα και καφετιάσματα στα φύλλα της. Κατά την περίοδο του χειμώνα, αφήνουμε το χώμα της να στεγνώσει πριν ξαναποτίσουμε.

Για να έχει καλή ανάπτυξη η αλοκάσια, προσθέτουμε υγρό λίπασμα για πράσινα φυτά 1 φορά το μήνα την περίοδο της άνοιξης και μία φορά το μήνα την περίοδο του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Η συμπληρωματική προσθήκη σιδήρου την περίοδο της άνοιξης στην αλοκάσια θα βοηθήσει σημαντικά.

3. Τι άλλη φροντίδα χρειάζεται η αλοκάσια;

Η αλοκάσια δεν χρειάζεται κλάδεμα, εκτός αν θέλουμε να αφαιρέσουμε κάποιο κιτρινισμένο ή ξεραμένο φύλλο. Για την προστασί από το έντομο της μελίγκρας και τον τετράνυχο που προσβάλλουν τα φύλλα της αλοκάσιας, μπορούμε να ψεκάσουμε με αυτοσχέδιο σκεύασμα που φτιάχνουμε διαλύοντας 20 γραμμάρια τριμμένο πράσινο σαπούνι και 5ml οινόπνευμα σε 1 λίτρο νερό.

H αλοκάσια δεν προσβάλλεται ιδιαίτερα από μυκητολογικές ασθένειες, μόνο σε περιπτώσεις υπερβολικής υγρασίας στο χώμα της όπου εμφανίζονται σαπίσματα στο ρίζωμα.

4. Πώς δημιουργούμε καινούρια φυτά αλοκάσιας;

Για να δημιουργήσουμε καινούρια φυτά αλοκάσιας, ο καλύτερος τρόπος είναι με διαχωρισμό ριζωμάτων. Η αλοκάσια είναι ριζωματώδες φυτό που οι βλαστοί βγαίνουν από το υπόγειο ρίζωμα του φυτού. Βγάζουμε το φυτό από τη γλάστρα και απομακρύνουμε ριζώματα που έχουν δημιουργηθεί στο υπόγειο τμήμα του φυτού. Το ρίζωμα φυτεύεται σε γλάστρα διαμέτρου τουλάχιστον 20 εκατοστών που τοποθετούμε σε θερμοκρασία περίπου 20°C σε περιβάλλον υψηλής υγρασίας για να ριζώσει γρήγορα.

Κι ένα μυστικό για την αλοκάσια

H αλοκάσια μοιάζει πολύ με το φυτό κολοκάσια που άλλωστε ανήκουν στην ίδια οικογένεια και αναφέρονται και τα δύο ως “αυτιά του ελέφαντα”. Μία βασική διαφορά είναι στα χαρακτηριστικά των φύλλων, καθώς τα φύλλα της αλοκάσιας είναι πιο γυαλιστερά, στέκονται οριζόντια και οι άκρες των φύλλων δείχνουν προς τα πάνω. Σε αντίθεση με την κολοκάσια που οι άκρες των φύλλων δείχνουν προς τα κάτω και το σχήμα των φύλλων είναι λιγότερο στρογγυλό.